This is a great step in being an independent thinker, a problem solver and thinking outside the box. #2. Encourage Creative Play. We often think of creative kids as being musical or artsy, but creativity is also important for academics like math and science, as well as for their social and emotional intelligence. The fourth box is the most interesting - highly effective people without an effective organization. This can be very good, or very bad. It depends on the size of the organization. For a small 18-27 Ιουλίου. Διάρκεια: 10 μέρες. Ξεχώρισες στη Β φάση; Είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τον επιταχυντή! Έχεις 10 μέρες για να βρεις καινοτόμες και ρεαλιστικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα Vay Nhanh Fast Money. 18 lut Myślenie lateralne, logiczne, abstrakcyjne i sześć kapeluszy myślowych Myślę więc jestem. ▪ Cogito ergo sum. ▪ I think, therefore I am. ▪ Ich denke, also bin ich. Naprawdę? Myślenie wcale nie jest procesem oczywistym, chociaż tak mogłoby się wydawać. Tym bardziej myślenie logiczne. A jeszcze rzadziej spotyka się myślenie lateralne. Powodem jest konieczność włożenia wysiłku intelektualnego w takie myślenie i wyjście z pułapek i pudełek schematycznego, wyuczonego myślenia oraz wyrwanie się z spoza kontroli schematów, wzorców i przekonań. Dodatkowym problemem jest zamęt jaki mamy w głowie. Żonglujemy emocjami, logiką, kreatywnością, faktami, doświadczeniami, wyobraźnią i nadzieją. Edward de Bono, twórca koncepcji myślenia lateralnego, myślenia out of the box, zaproponował bardzo ciekawe rozwiązanie, które ma wyprowadzić umysł z chaosu i pozwolić mu zająć się tylko jedną rzeczą na raz. Chcę ci je przedstawić, gdyż uważam, że jest ono genialne w swej prostocie i wygodzie stosowania oraz nadaje się do wszechstronnego zastosowania. Chodzi tu o: Sześć myślowych kapeluszy W metodzie tej wcielasz się w sześć odrębnych ról. Do każdej roli przypisany jest kapelusz innego koloru. Nakładając dowolny z sześciu kapelusz, koncentrujesz się na jednym, świadomym sposobie myślenia, na jednej roli. Przestajesz być sobą i jak aktor, wchodzisz w nową postać, której charakter i zwyczaje zostały ci wcześniej opisane. Możesz poczuć się swobodnie, gdyż z jednej strony zawsze możesz zdjąć kapelusz i znowu być sobą, a z drugiej możesz dać się całkowicie pochłonąć nowej roli i puścić wodze fantazji wiedząc, że to tylko rola i wszystko zostanie ci wybaczone. Zgodnie z definicją myślenia lateralnego, im więcej perspektyw, im więcej razy wychodzisz z pudełka, tym szerzej widzisz i możesz rozciągnąć swoje myślenie poziomo, aby zobaczyć to, co przy zwykłym patrzeniu pod nogi jest niezauważalne. Wchodzenie w role to poszerzanie perspektywy myślenia. Aby zoptymalizować myślenie lateralne musisz nałożyć sześć myślowych kapeluszy. Nie wszystkie jednocześnie. Każdy po kolei, z maksymalnym skupieniem się na odegraniu roli przypisanej do koloru kapelusza. To tak jak ze śpiewaniem w chórze. Aby całość zabrzmiała idealnie, każdy głos musi przećwiczyć swoją ścieżkę dźwiękową i perfekcyjnie ją zaśpiewać. Jednak aby utwór wybrzmiał optymalnie potrzebne są wszystkie głosy, a nie na przykład same alty i soprany. Gdy odegrasz sześć różnych ról, to zdobędziesz obraz dowolnej rzeczy, problemu czy zagadnienia z sześciu różnych perspektyw. To będzie prawdziwe myślenie out of the box. Mówiąc o kolorowych kapeluszach, istotny jest ich kolor, a nie funkcja. Łatwiej jest zapamiętać co oznacz konkretny kolor, niż jaki rodzaj kapelusza, miałby odpowiadać jego charakterowi i funkcji. A zatem przechodzę do kapeluszy. Biały kapelusz myślowy Kolor biały jest obiektywny, neutralny, bezkonfliktowy. Biały kapelusz to obiektywne fakty i liczby. Zakładając biały kapelusz wyobraź sobie, że jesteś komputerem (takim dzisiejszym, bo kto wie, co będzie za 50 lat). Komputer przetwarza liczby i fakty i podaje je bez dokładania własnych opinii, interpretacji. Neutralnie podawaj fakty i żądaj tylko faktów. W życiu mamy do czynienia z dwoma kategoriami informacji, które tworzą dwustopniową hierarchię. Pierwszy stopień to potwierdzone i sprawdzone fakty. Drugi stopień to fakty, które uważamy za prawdziwe, ale nie są one do końca sprawdzone. Weźmy przykład: Badania GUS pokazują, że w styczniu 2021 spożycie mięsa spadło o 15% w stosunku do tego samego okresu rok wcześniej. Wiąże się to, z większym zainteresowaniem wegeterianizmem i ograniczaniem spożycia mięsa głównie przez kobiety. Dane GUS są sprawdzonymi faktami. Powód spadku spożycia mięsa jest hipotezą, która wymaga udowodnienia i jest domniemaniem, tak długo jak nie zostaną przedstawione na ten temat wiarygodne badania. Tak samo informacja o tym, że to kobiety jedzą mniej mięsa jest tylko interpretacją. Ty zostawiasz przypuszczenia i posługujesz się konkretnymi informacjami, statystykami, dokumentami oraz analizami. Czerwony kapelusz myślowy Kolor czerwony to emocje, zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Gdy nakładasz czerwony kapelusz, to uwalniasz wrażenia, intuicję oraz przeczucia. Możesz w tej roli powiedzieć: „Oto co teraz czuję”. I nie musisz tego usprawiedliwiać. W myśleniu logicznym, gdy kogoś nie lubimy, to zazwyczaj oznacza to konkretny powód i wypunktowujemy za co. Myślenie w kategoriach czerwonego kapelusza zwalnia nas z tego przymusu. Możesz dać emocjom wyjść na zewnątrz. Gdy zaś chodzi o intuicję możemy ją potraktować jako doradcę (ale nie musimy). Stanowi ona wynik złożonej oceny sytuacji opartej na doświadczeniu, ale bardzo często nie da się jej wyrazić słowami. Intuicja podpowiada mi, że zatrudnienie X na to stanowisko, to będzie strzał w dziesiątkę. Wiele razy mówi się o osobach przedsiębiorczych, że „mają nosa do interesów”. Umieją przewidzieć coś, co jest dla innych niezauważalne. Jednak intuicja nie jest niepodważalna. Jako pośrednik nieruchomości możesz mieć intuicję w kwestii zakupy działek czy domów, ale nie oznacza to, że w kwestii inwestycji w wino czy whisky podpowiedź intuicji będzie tak samo cenna. Korzystając z czerwonego kapelusza możesz wyrazić swój strach, niechęć ale także uczucia bardziej złożone takie jak gust czy odczucia artystyczne. Czarny kapelusz myślowy Czerń to kolor ciemności, negatywów i pesymizmu. Tu do głosu dochodzi negatywne myślenie i negatywna ocena. Nakładając czarny kapelusz możesz wyrzucić z siebie to, z czym się nie zgadzasz, co uważasz za błędne, złe i nieprawidłowe. Podajesz do tego argumentację, wywodzącą się z twojego doświadczenia lub wiedzy i pokazujesz zagrożenia, ryzyka, słabe stron i błędy myślenia. Ale nie chodzi tu o zwykłe sprzeciwianie się innym i czerpanie przyjemności z negatywnych emocji. To także nie jest myślenie w kategorii sporu. Chodzi o wypunktowanie negatywnych elementów, które mogą mieć znaczenie w przyszłości lub błędów w przyjętej metodologii działania. Ubierając czarny kapelusz myślisz zawsze logicznie. Używasz argumentów, które muszą mówić same za siebie i opierać się na prostej logice czy coś pasuje lub nie pasuje. W ramach myślenia spod czarnego kapelusza można stawiać pytania kwestionujące. To trochę wchodzenie w rolę racjonalnego pesymisty. Żółty kapelusz myślowy Żółty kolor to słońce, jasność, optymizm. Używając żółtego kapelusza wchodzisz w rolę osoby pozytywnej i myślenia konstruktywnego. Możesz wypunktować tu pozytywne aspekty praktyczne i logiczne, ale także włączyć marzenia, nadzieje, ciekawość. Starasz się dostrzegać korzyści oraz zalety przedstawionego rozwiązania. Dążysz do efektywności i masz konkretne sugestie i pomysły. To dokładne przeciwieństwo czarnego kapelusza. Myślenie negatywne może cię uchronić przed błędem, zmniejszyć lub wyeliminować ryzyko. Nakładając żółty kapelusz musisz obudzić w sobie ciekawość, chęć tworzenia i działania oraz przyjemność. Twoje myśli biegną ku przyszłości, bo to w niej może się zdarzyć coś pozytywnego. I nie należy tutaj oceniać, czy takie pozytywne pomysły są cokolwiek warte, czy mają praktyczną wartość. Nie wszystko jest od razu widoczne. Niektóre wartości mogą wypłynąć na światło dzienne, dopiero w zestawieniu ich z myśleniem lateralnym, po pozbyciu się myślenia wertykalnego. Jest jeszcze coś takiego jak naiwność. To także spektrum optymizmu. I chociaż logika podpowiada, że szans żadnych pomysłowi nie daje, to nie powinno się ograniczać takiego myślenia. Zazwyczaj prowadzi to do niepowodzenia, ale są wyjątki. A jak są wyjątki, to znaczy, że przynajmniej warto o tym wspomnieć. Zielony kapelusz myślowy Kolor zielony to obfitość, rozwój, nowe życie. Z nasion wyrastają rośliny. Zatem zielony kapelusz to nowe możliwości, kreatywne pomysły, wykraczanie poza to, co znane i oczywiste oraz zerwanie z zasadami. To w pełni myślenie lateralne. Używając zielonego kapelusza otwierasz wszystkie zmysły na zmiany i szukasz alternatywnych podejść. Zmieniasz perspektywę i oglądasz wszystko z każdej strony. Dopuszczalne są tutaj prowokacje oraz pomysły nazywane głupimi, śmiesznymi, pozbawionymi logiki. Eksperymenty myślowe i podejmowanie ryzyka stają się w tej roli chlebem powszednim. Odrzucasz wszelkie schematy i porzucasz strefę komfortu. Tu mogą pojawić się największe trudności, gdyż większość życia spędzasz dedukując, dopasowując i układając we wzorce. Jak większość ludzi, lubisz mieć rację. A tutaj nie ma miejsca na logikę i racje. Liczy się spontaniczność i kreatywność. Myślenie spod zielonego kapelusza, to również skupienie na alternatywach i niezadowalanie się pierwszym rozwiązaniem, które przyjdzie do głowy. Zawsze można robić coś lepiej, szybciej, taniej, wydajniej. Samo dopuszczenie istnienia alternatyw jest przełomem. Nie myślisz o tym jak coś zrobić lepiej, ale jak to zrobić inaczej. Niebieski kapelusz myślowy Niebieski to kolor zimy, chłodu, rozsądku i kontroli. Osoba nakładająca niebieski kapelusz organizuje proces myślenia i czuwa nad jego efektywnym przebiegiem. Określa na czym trzeba się skupić myśląc, definiuje problemy, przedstawia podsumowania, robi okresowe przeglądy sytuacji i pilnuje przestrzegania reguł gry. Określa, w którym punkcie rozważań się znajdujemy i co zostało osiągnięte. Kluczową rolę pełni tu koncentracja uwagi. To ona często stanowi różnicę pomiędzy słabym a efektywnym myśleniem. Osoba w niebieskim kapeluszu powinna reagować, gdy procesy myślowe zbaczają z kursu. A także starać się stawiać właściwe pytania, ukierunkowujące myślenie. Jak wykorzystać sześć myślowych kapeluszy? Gdy już wiesz co kryje się za kolorowymi kapeluszami, możesz wprowadzić tę metodę aby rozszerzyć tryb myślenia z typowego argumentacyjnego, na tryb tworzenia mapy sytuacji. Wchodząc w poszczególne kolory kapeluszy nanosisz na mapę jeden za drugim typ myślenia. Dzięki temu nie ograniczasz się do rzeczy oczywistych, gdyż nie są one zawsze gwarancją sukcesu a stwarzasz podstawę do pogłębienia procesu podejmowania decyzji strategicznych. Jedno rozwiązanie nie powinno ci nigdy wystarczać. Kolejny kapelusz, to kolejny punkt rozpoznawczy na mapie. A im dokładniejsza mapa, tym sensowniejsze decyzje i zmniejszone ryzyko zaskoczenia czy popełnienia błędu. Nie oznacza to, że da się tę metodę zastosować do wszystkiego, ani że jest to zawsze zasadne. Dzięki wprowadzeniu koncepcji kapeluszy myślowych do firmy, proces myślenia stanie się bardziej skoncentrowany i skuteczny. Narzucając rolę odpowiednią dla danego kapelusza, możesz zdjąć z każdej osoby jego obawy lub wątpliwości co do tego, czy może lub powinien zabrać głos. Mówiąc: Załóżmy teraz czarne kapelusze, aby móc podjąć decyzję czy to aby na pewno dobry moment na rozpoczynanie nowych inwestycji. Lub Maciej, jakie masz nowe propozycje. Załóż proszę żółty kapelusz i zastanówmy się jak możemy zabrać się za tego klienta? Lub Nasza konkurencja właśnie podniosła ceny. Włóżmy zielone kapelusze i zastanówmy się jakie alternatywy się przed nami właśnie otworzyły. Im więcej osób w firmie pozna tę metodę tym szybciej będzie ona wrastała w kulturę organizacji. Za pomocą kapeluszy możesz w wygodny sposób zażądać określonego typu myślenia. Im więcej uczestników zna reguły, tym szybciej przyjdą rezultaty. Na początku ludzie mogą czuć się niezręcznie, ale gdy tylko dostrzegą wygodę takiego myślenia, to wrażenie szybko ustąpi. Może Cię również zainteresują artykuły: 11 lut Czym jest myślenie out of the box i jak wykorzystywać myślenie lateralne. Chociaż wiele razy czytałeś o Troi lub oglądałeś filmy dotyczący jej zdobycia i używasz zwrotu koń trojański, to nie wiem czy połączyłeś kiedykolwiek ten epizod z myśleniem out of the box, czyli myśleniem lateralnym. Przez ponad dziewięć lat Achajowie oblegali Troję i nie umieli zmusić jej do poddania się, ani nie mogli jej zdobyć żadnymi znanymi wówczas sposobami. Podejmowali próbę za próbą i za każdym razem kończyło się to fiaskiem. Tkwili w pudełku logicznego myślenia i myślenia według rozpoznanych schematów. Dowództwo Troi było w tym samym pudełku, tak samo rozpoznawało zagrożenia i byli w stanie przewidywać zachowania najeźdźców. Impas trwał. Aż Odyseusz, zamiast myśleć jak sforsować mury lub je zniszczyć, popatrzył na problem z zewnątrz pudełka i zaczął szukać odpowiedzi na pytanie, co zrobić, aby brama do Troi sama się otworzyła. Jak dobrze wiesz, znalazł sposób. Troja padła. Czym jest zatem myślenie out of the box? Wszystko zaczęło się w 1967 roku kiedy to brytyjski psycholog i doktor nauk medycznych Edward de Bono po raz pierwszy użył słów: myślenie lateralne. Brakowało mu słów aby opisać myślenie inne niż to logiczne, którego uczymy się od najmłodszych lat i które nie wystarcza gdy napotykamy złożone problemy, gdy potrzebujemy innowacji lub gdy wpadamy w impas. Stworzył więc myślenia lateralne, które odzwierciedlało poziome myślenie. Myślenie logiczne określił jako myślenie wertykalne, pionowe. Różnicę pokazał na przykładzie odwiertów ropy naftowej i to jest bardzo dobre porównanie. Możesz szukać ropy naftowej wyznaczając do tego miejsce, po czym kopać dół, coraz większy, coraz głębszy. Skupiasz się wówczas na kopaniu w dół. Logika i doświadczenia pokazują, że im głębiej tym prawdopodobieństwo dokopania się do złoża jest większe. I tak wygląda myślenie wertykalne. Osoby, które kopią dół bardzo niechętnie porzucą jego kopanie, gdyż jest to łatwiejsze niż rozpoczęcie kopania w nowym miejscu. Szczególnie wówczas, gdy nie widzi się zwrotu z inwestycji tego kopania. Będąc zapatrzonym w dół, nie da się spojrzeć w innym kierunku. Dół nadaje kierunek, w którym idzie wysiłek. Kopiąc dół osiągniesz namacalne rezultaty (dół się pogłębia) i możesz uzasadnić ponoszone koszty (wszystko po to, by dokopać się do złoża, które jest głębiej). Ale co w przypadku, gdy dół zacząłeś kopać w niewłaściwym miejscu? Może lepiej jest kopać w kilku miejscach jednocześnie? A może jeszcze lepiej jest poświęcić trochę czasu na analizę tego, gdzie warto zacząć kopać? Myślenie lateralne to właśnie popatrzenie na problem poziomo, a nie pionowo. Jakie mamy opcje? Co możemy zrobić inaczej? Może trzeba zacząć kopać w innym miejscu? Trudno jest podjąć decyzję o porzuceniu już wykopanego dołu. Ale kopanie go głębiej nie koniecznie jest gwarantem sukcesu. Tak samo zresztą jak wykopanie kolejnych dziesięciu dołów. Jednak świadomość istnienia kilka czy kilkunastu alternatyw powinna być promowana, w stosunku do ślepego podążania za jedynym rozwiązaniem, które dyktuje logika, przyzwyczajenia, wygoda, czy lenistwo. Mam nadzieję, że już rozumiesz czym jest myślenie lateralne. To myślenie poza schematami. To zdolność patrzenia na rzeczy z różnych stron i tworzenia pozornie nieistniejących połączeń. W myśleniu lateralnym kwestionujesz to co już wiesz, rezygnujesz z gotowych rozwiązań i szukasz alternatyw. Niby dlaczego telewizory, ekrany komputerów są prostokątami? Przecież nasz wzrok jest elipsą, a nie kwadratem. Dlaczego książki to czarny nadruk na białym papierze, a nie granatowy lub brązowy nadruk? Dlaczego kolor czerwony odbierany jest jako agresywny i jest kolorem ostrzegawczym? Może neonowa zieleń lepiej by działała? Myślenie out of the box to nic innego niż myślenie lateralne. Jednak z bliżej nieznanych powodów, w biznesie, a szczególnie w marketingu, lepiej przyjęło się określenie myślenia poza pudełkiem. Punktem wyjścia jest założenie, że większość z nas tkwi w określonym pudełku przekonań, zwyczajów, zasad, wzorców. Pudełek jest bardzo wiele. Jednak przejście z jednego do drugiego wymaga pewnego wysiłku intelektualnego i wyjścia ze strefy komfortu jaką daje znane i lubiane pudełko. Wychylenie głowy z pudełka może być ryzykowne, gdyż poza pudełkiem jest przestrzeń nieznana. Przejście do innego pudełka także nie gwarantuje sukcesu ani nawet minimalnie lepszych rezultatów. Daje jedynie nadzieję na lepsze. Gdzie zatem wykorzystywać myślenie lateralne? Wszędzie tam, gdzie to co robisz już nie działa, gdy masz oczywiste rozwiązanie, koszty zaczynają przewyższać korzyści, gdy potrzebujesz nowych pomysłów lub gdy szukasz nowego pomysłu na siebie. Ważne jest abyś najpierw zdał sobie sprawę z tego, że twój mózg działa tak, aby się nie przegrzać. Tylko mniej więcej do trzeciego roku życia mózg człowieka cały czas zwiększa swoją pojemność, (swoją droga nie wiemy dokładnie jak jest ta pojemność, ale nie mniej niż 7 TB a noże nawet 2,5K TB). Potem mózg wyhamowuje. Gdyby w takim tempie nadal się rozwijał, tak szybko rosła jego pojemność, to nasze ciało nie dałoby rady go wykarmić, czyli dostarczyć potrzebnej energii. Mózg zużywa 20-30% dostarczanej do ciała energii. Mózg, siła napędowa myślenia lateralnego wytwarza połączenia neuronalne, ale jednocześnie dąży do tego, aby te ścieżki były jak najkrótsze i biegnące po nich informacje zużywały jak najmniej energii. Jak to się przekłada na myślenie? Przez lata dostarczasz do umysłu dane, które są tym co widzimy, słyszymy, czujemy, to twoje doświadczenia, upadki i wzloty. Mózg układa z tego swoje otoczenie w określony sposób i tworzy z tego wzorzec. Następnie wykorzystuje ten wzorzec, ten szczególny sposób patrzenia na środowisko i opiera się na nim dochodzą do pewnych wniosku. I niezależnie jak logicznie myślałeś dochodząc do wniosków, to nie wyeliminujesz błędów, które powstały już na etapie powstawania wzorca. Tak jak przy kopaniu dołu. Ale mózg zapisuje te wnioski i wkłada je do ciągle tworzonych szufladek i pudełek. Jak zatem uruchomić myślenie out of the box? Po tym, jak już masz świadomość istnienia wzorców, szablonów myślenia i lenistwa mózgu, znajdź czas na burzę mózgów i postaraj się wyczarować inne, alternatywne sposoby zdefiniowania swoich problemów i rozwiń szersze myślenia. Znajdź inne kierunki. Nie chodzi tutaj o ulepszanie tego, co już zostało zrobione i istnieje. Podejmij próbę znalezienia nowego podejścia lub radykalnej koncepcji. Myślenie lateralne nie musi zająć więcej niż kilkanaście, kilkadziesiąt minut. Nie chodzi tutaj o myślenie całymi dniami i miesiącami. Użyj wyobraźni. Myślenie lateralne to sztuka przeformułowywania pytań i stawania z boku problemu. To można porównać do wyrzucania założeń do kosza i łamaniem zasad. Apple to sukces wynikający z myślenia out of the box. Pomysły na to, jak możesz zacząć: Zacznij myśleć jak inna osoba. Na przykład co w danej sytuacji zrobiłby: – twój wróg, – Steve Jobs, – twój przyjaciel, – osoba, którą podziwiasz, – Budda, – twój klient. Utwórz mapę myśli swoich problemów Jest to przydatne narzędzie do szkicowania wielu pomysłów. Działa jak drzewo hierarchiczne, ale tutaj zaczynasz od swojego problemu w centrum. Po narysowaniu głównych tematów przejdź do podtematów. Poproś pięć innych osób o pomysły. To mogą być twoi znajomi, klienci, dostawcy, ale także twoje dzieci, twoi dziadkowie, osoby z innych krajów, oraz wujek Google. Zapytaj zupełnie nieznane Ci osoby, jak podeszłyby do twojego problemu. Zdefiniuj problem lub wyzwanie i napisz do kilku zupełnie nieznanych ci osób z prośbą o pomoc w znalezieniu rozwiązań. Użyj do tego Linkedin, FB czy innego portalu społecznościowego. Użyj sześciu kapeluszy Edwarda de Bono – o tym czytaj w oddzielnym artykule. Pomyśl o tym co wszyscy robią w takim przypadku i zapisz co można zrobić odwrotnie. Czy można nauczyć się myślenia lateralnego? Umiejętność myślenia out of the box można rozwijać – podobnie jak ćwiczyć nasz mózg. W zasadzie jedno z drugim ściśle się wiąże. Osoby ciekawe świata, bogate w doznania, nieustannie szukające inspiracji, chętnie uczące się nowych rzeczy, kreatywne, niemalże cały czas rozwijają w sobie nieszablonowe myślenie. Jest ono bowiem w pewnym sensie wypadkową naszych doświadczeń, wspomnień, wiedzy… Jednak, aby wprowadzać je w życie, trzeba zapominać o utartych schematach i dawno wydeptanych ścieżkach, niekiedy też mieć odwagę do podważania tez, które inni uznają za pewnik. W efekcie działań nieszablonowych mamy szansę na szczęśliwe życie i sukces zawodowy – bardzo często jest to sukces spektakularny. Skąd to się bierze? Otóż osoby, które zwykle znajdują innowacyjne rozwiązania, najpierw muszą wyeliminować to, co oczywiste. Zdarza się, że realizują działania, na pierwszy rzut oka, kwestionujące oczywiste pojęcia. Bez takiego wyjścia poza utarte schematy nie da się osiągnąć najwyższych celów. Gdyby było to proste – zapewne cele te zostałyby już dawno zrealizowane przez większość społeczeństwa. Myślenie out-of-the-box nie jest trudne, ale wymaga pewnej pracy, wysiłku intelektualnego. Przydaje się nie tylko w życiu zawodowym, ale i prywatnym – zawsze wtedy, gdy pojawiają się nieoczekiwane okoliczności, a schematy zawodzą. W życiu zawodowym myślenie nieszablonowe przynosi jeszcze lepsze efekty – zwykle przekłada się na satysfakcję, również w wymiarze materialnym. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej to zapraszam cię do mini wykładów na Facebooku. Linki do poszczególnych odcinków znajdziesz poniżej: Odcinek 2 Odcinek1 Przeczytaj również: Dla kogo Audytorów wewnętrznych Kontrolerów Analityków Wszystkich zainteresowanych, którzy chcą poszerzyć i uzupełnić wiedzę Cele i korzyści Cele szkolenia: Poznać i przećwiczyć w praktyce zastosowanie koncepcji „poziomów oporu przed zmianą” Przekazać uczestnikom umiejętność opracowania diagramu stanu obecnego – CRT – oraz diagramu konfliktu – Cloud – a także zastosowania tzw. technik „zmiany jakościowej” i „bezpośredniego otoczenia” Zastosować „narzędzia myślowe” do rzeczywistych problemów z wnętrza firmy Po zakończeniu warsztatów uczestnicy będą potrafili: Samodzielnie poprowadzić prace nad diagnozą sytuacji w firmie przy zastosowaniu narzędzi myślowych Wybrać odpowiednie do wybranej sytuacji narzędzie myślowe Wykorzystać narzędzia myślowe do przeprowadzenia procesu podejmowania decyzji o wprowadzeniu zmian w firmie Wykorzystać narzędzia myślowe do identyfikacji ograniczeń w firmie oraz selekcji projektów, których wdrożenie skutecznie usunie te ograniczenia Program Czym są narzędzia myślowe? Ile ich jest? W jakim celu zostały stworzone? Kiedy je wykorzystywać? Naukowe podejście do zarządzania organizacją „Leczenie objawowe” – najczęstsza praktyka menedżerska Dlaczego bardzo często naprawdę świetny pomysł jest odrzucany przez decydentów? „Opór przed zmianą” i jego praktyczna forma Ocena gotowości środowiska, w którym planujemy wprowadzić zmianę. Sposoby komunikowania wprowadzenia zmian, które gwarantują sukces CRT – Current Reality Tree – zastosowanie diagramu stanu obecnego dla zbudowania porozumienia co do rzeczywistych przyczyn obserwowanych zjawisk i uzgodnienia tzw. kierunkowego rozwiązania Master Cloud – jak odnaleźć kluczowy konflikt każdej firmy Problem jako konflikt Kompromis jako intuicyjna droga poszukiwania rozwiązań Przełamanie konfliktu Cloud – wykorzystanie diagramu konfliktu do odnalezienia przełomowego rozwiązania Breakthrough solution – dlaczego dla każdego problemu/decyzji istnieje potencjalnie przełomowe rozwiązanie Wykorzystanie narzędzi myślowych Teorii Ograniczeń do poprowadzenia w organizacji dyskusji o źródłach problemów, jakie na co dzień obserwowane są przez wszystkich pracowników w różnych obszarach Identyfikacja kluczowych ograniczeń w organizacji Różnica pomiędzy problemem a „sytuacją problemową” Sytuacja problemowa jako źródło poszukiwania innowacji. Dwa etapy procesu myślenia innowacyjnego Nieintuicyjne metody poszukiwania nowych rozwiązań Fiksacja i sposoby jej przełamywania Rozwiązanie eleganckie” w języku innowacji Technika „zmiany jakościowej” w generowaniu nowych koncepcji Technika „bezpośredniego otoczenia” w generowaniu nowych koncepcji Organizowanie pracy nad rozwiązywaniem sytuacji problemowej w sposób systematyczny Pomysł vs. Koncepcja Wykorzystanie koncepcji NFS dla uporządkowania wygenerowanych pomysłów Szablon opisu koncepcji Przełożenie wyników zastosowania narzędzi myślowych na portfel projektów, którego wdrożenie skutecznie usunie wszystkie ograniczenia Trenerzy Bartosz Stawski - specjalizuje się w facylitacji procesu rozwiązywania problemów i tworzenia innowacyjnych rozwiązań, planowaniu projektów, coachingu zespołów projektowych, a także wdrażaniu zasad zarządzania umożliwiających efektywną realizację portfela projektów. Punkty edukacyjne Za szkolenie można otrzymać 15 CPE. Po uzyskaniu certyfikatów CIA/CGAP należy przestrzegać wymogu kontynuowania profesjonalnej edukacji, co wiąże się z koniecznością odbycia, udokumentowania i zgłoszenia godzin rozwoju zawodowego ( szkoleń) rocznie. Nasze szkolenia spełniają wymogi międzynarodowych organizacji zawodowych (ACCA, IIA) dotyczące dalszego kształcenia ich członków. Innowacje. Narzędzia myślowe dla audytorów Dla audytorów, analityków, martketingowców. Dla kadry zarządzającej, PMO, liderów. Narzędzia logicznego rozwiązywania problemów biznesowych. Przeczytaj ciekawy wywiad z trenerem tego szkolenia, Bartoszem Stawskim „Dlaczego nie należy myśleć out of the box” Dla kogo Audytorów wewnętrznych Kontrolerów Analityków Wszystkich zainteresowanych, którzy chcą poszerzyć i uzupełnić wiedzę Cele i korzyści Cele szkolenia: Poznać i przećwiczyć w praktyce zastosowanie koncepcji „poziomów oporu przed zmianą” Przekazać uczestnikom umiejętność opracowania diagramu stanu obecnego – CRT – oraz diagramu konfliktu – Cloud – a także zastosowania tzw. technik „zmiany jakościowej” i „bezpośredniego otoczenia” Zastosować „narzędzia myślowe” do rzeczywistych problemów z wnętrza firmy Po zakończeniu warsztatów uczestnicy będą potrafili: Samodzielnie poprowadzić prace nad diagnozą sytuacji w firmie przy zastosowaniu narzędzi myślowych Wybrać odpowiednie do wybranej sytuacji narzędzie myślowe Wykorzystać narzędzia myślowe do przeprowadzenia procesu podejmowania decyzji o wprowadzeniu zmian w firmie Wykorzystać narzędzia myślowe do identyfikacji ograniczeń w firmie oraz selekcji projektów, których wdrożenie skutecznie usunie te ograniczenia Program Czym są narzędzia myślowe? Ile ich jest? W jakim celu zostały stworzone? Kiedy je wykorzystywać? Naukowe podejście do zarządzania organizacją „Leczenie objawowe” – najczęstsza praktyka menedżerska Dlaczego bardzo często naprawdę świetny pomysł jest odrzucany przez decydentów? „Opór przed zmianą” i jego praktyczna forma Ocena gotowości środowiska, w którym planujemy wprowadzić zmianę. Sposoby komunikowania wprowadzenia zmian, które gwarantują sukces CRT – Current Reality Tree – zastosowanie diagramu stanu obecnego dla zbudowania porozumienia co do rzeczywistych przyczyn obserwowanych zjawisk i uzgodnienia tzw. kierunkowego rozwiązania Master Cloud – jak odnaleźć kluczowy konflikt każdej firmy Problem jako konflikt Kompromis jako intuicyjna droga poszukiwania rozwiązań Przełamanie konfliktu Cloud – wykorzystanie diagramu konfliktu do odnalezienia przełomowego rozwiązania Breakthrough solution – dlaczego dla każdego problemu/decyzji istnieje potencjalnie przełomowe rozwiązanie Wykorzystanie narzędzi myślowych Teorii Ograniczeń do poprowadzenia w organizacji dyskusji o źródłach problemów, jakie na co dzień obserwowane są przez wszystkich pracowników w różnych obszarach Identyfikacja kluczowych ograniczeń w organizacji Różnica pomiędzy problemem a „sytuacją problemową” Sytuacja problemowa jako źródło poszukiwania innowacji. Dwa etapy procesu myślenia innowacyjnego Nieintuicyjne metody poszukiwania nowych rozwiązań Fiksacja i sposoby jej przełamywania Rozwiązanie eleganckie” w języku innowacji Technika „zmiany jakościowej” w generowaniu nowych koncepcji Technika „bezpośredniego otoczenia” w generowaniu nowych koncepcji Organizowanie pracy nad rozwiązywaniem sytuacji problemowej w sposób systematyczny Pomysł vs. Koncepcja Wykorzystanie koncepcji NFS dla uporządkowania wygenerowanych pomysłów Szablon opisu koncepcji Przełożenie wyników zastosowania narzędzi myślowych na portfel projektów, którego wdrożenie skutecznie usunie wszystkie ograniczenia Punkty edukacyjne Za szkolenie można otrzymać 15 CPE. Po uzyskaniu certyfikatów CIA/CGAP należy przestrzegać wymogu kontynuowania profesjonalnej edukacji, co wiąże się z koniecznością odbycia, udokumentowania i zgłoszenia godzin rozwoju zawodowego ( szkoleń) rocznie. Nasze szkolenia spełniają wymogi międzynarodowych organizacji zawodowych (ACCA, IIA) dotyczące dalszego kształcenia ich członków. Szczegóły programu modułowego

myślenie out of the box